Olga Lohle
Schilderen voorbij ruimte en tijd
Het 'para' en 'normale' op een kier
Dit kuikenbeest
Is ééns een denneboom geweest!
Wat restjes zijn waar te nemen,
Aan zijn kuif en aan zijn benen:
Slanke stammen met veel dennegroen,
Hij wil het niet meer overdoen.
Hij droomt nu van een duiveleven,
Want vrede is zijn streven.
Zo'n witte van de Heilige Geest
Een vredesteken, dat kan, per beest!
Een kleine kreeft met sterallure,
Vele ogen, die grondig gluren,
Vervolgen op dit blad,
Hun levenspad!
De elfenkoningin, zij gaat baden
Op haar rug draagt zij wat schouderbladen.
Daarachter danst - zweeft de zondemeid
Zij wordt véél benijd
Zij is anti-lope!
En daarachter komt een rups gekropen!
Tot slot Jan Hen, een hele rare,
Hij is trompetist bij de fanfare!